Herhangi bir arıza göstermese bile düzenli olarak bakımı yapılan asansörlerin belirli miktarda gider oluşturduğu ve bunun düzenli olarak aidatlardan ödenmesi bütçe olarak yetişmediği zamanlarda, kat maliklerinden ek ödenek toplanarak arızalar giderilmektedir. Asansörlerin genellikle üst katlara hizmet ettiği düşünüldüğünden, zemin katta oturanlar ile birinci katta oturanların, bazen asansör masraflarını ödemekten imtina ettikleri bilinmektedir. Kat Malikleri Kanunu içeriğinde ortak alanlara ait giderlerin, istisnasız tüm malikler tarafından ödenmesi gerektiği açık şekilde belirtilmektedir. Zaten site ve apartman yönetimlerinin elini güçlendiren olgu budur. Yasal olarak bu tür giderler güvence altına alındığı için zemin katta oturanların ödemekten kaçınmak gibi bir durumları söz konusu olmamaktadır. İlgili kanunun 20 nolu ilgili maddesi şu şekildedir; “ Kat malikleri ortak yer veya tesisler üzerindeki kullanma hakkından vazgeçmek veya kendi bağımsız bölümünün durumu dolayısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle, bu gider ve avans payını ödemekten kaçınamaz”. Maddede görüldüğü üzere ortak yer olarak tanımlanabilecek asansörden faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürerek giderden kaçınamayacağı anlaşılmaktadır. Bu yüzden zemin katta oturan kat maliklerinin bu konuda herhangi bir direnç göstermesi, yönetim ile hukuki olarak karşı karşıya gelmesine ve neticede kaybetmesine neden olur.
Ortak alan veya tesis olarak nitelenen yerlerin masraflarına tüm kat malikleri katılmak zorundadır. Yönetim ister kat malikleri arasından seçilen biri olsun, ister profesyonel site yönetimi olsun, ortak alan masrafları konusunda kanun maddesi oldukça nettir. Bunun için yapılması gereken, yönetime tanınan yasal hak, alacak konusunda kat maliklerini icraya vermek olacaktır. Ortak alandan kastı asansör veya bahçe, otopark, çocuk parkı, havuz veya sauna olabilir. Kullanan veya kullanmayan herkes belirli masrafları ödemekle yükümlüdür. Örneğin emekli bir aile olsun, çocuk parkını kullanmadıklarını beyan etsinler. Diğer yandan yüzme bilmediği için havuzu kullanmadığını öne süren bir aile olsun. Kat maliki sıfatında oldukları sürece bu tür durumları dile getirerek masraftan kaçınma söz konusu olamaz. Aracı olmadığı için otopark kullanmadığını beyan eden, zemin katta oturduğu için asansör kullanmadığını belirten, en üst katta oturmadığı için çatı masrafından sorumlu olmadığını düşünen kat malikleri ne yazık ki haksız durumdadır. Yönetimin tebliği ettiği masraflar kanunlar çerçevesinde olduğu sürece her kat maliki ödemekle yükümlüdür. Ödeme yapılmadığı durumlarda ne ile karşılaşabilecekleri ise son bölümde açıklanmaktadır.
Kat maliklerinin bir kısmı belirli sebepler nedeniyle masraflara katılmak istemezse, karşılaşacakları durum icra işlemidir. Zemin katta oturanların asansör masrafına katılmak istememesi, kendilerince haklı görülebilir. Belki yazımızı okuyan bir kesim insan tarafından da haklı ve makul görülebilir. Ancak site veya apartman yönetiminde kişisel kanaatler değil, kanunlar geçerlidir. Dolayısıyla zemin katta oturduğu için asansör masrafına katılmak istememek veya çatı masrafını ödemek istememek haklı bir gerekçe olarak kabul edilmez. Apartmanların Kat Malikleri Kanununa göre yönetildiği tüm kat malikleri tarafından bilinmelidir. Dolayısıyla ortak alan veya tesis masraflarının yöneticinin kişisel alacağı olmadığı, apartmanın alacağı olduğu akla getirilmelidir. Apartman yöneticileri bu masrafları almak istedikleri zaman, apartmanın işlerini yürütmek için girişimde bulunmaktadır. Bunu kişisel bir husumet olarak görmemek gerekir. Yöneticiler alacak konusunda sonuçsuz kaldıkları zaman, kanunun verdiği hakkı kullanmak zorunda kalmaktadır. Tüm uyarılara rağmen yasal sürede ödeme yapmayan kat malikleri vekalet verilen bir avukat ile icraya verilme zorundadır.
